Sad Shayari Marathi: तुम्हाला आम्ही सांगू इच्छितो की ही शायरी केवळ शब्द नसून तुमच्या किंवा आमच्या मनातील भावना आणि दु:ख समजून घेण्यास मदत करते. जर कोणत्याही व्यक्तीला दु:ख किंवा चिंता वाटत असेल, तर तो या शायरीचा आधार घेऊ शकतो. आणि जर तुम्ही या शायर्या लक्षपूर्वक वाचाल, तर त्यामध्ये वेदनांनी भरलेली अपूर्ण कथा सापडेल.
Also Read- Happy birthday Wishes in Marathi for Friend
Sad Shayari Marathi चे महत्त्व काय आहे
ज्यांच्या आयुष्यात दु:ख आणि वेदना भरलेल्या आहेत आणि जे एकटेपणाची भावना करतात, ते या शायरीचा उपयोग करून आपल्या समस्यांपासून मुक्त होऊ शकतात. तसेच, जर कोणाच्या आयुष्यात समस्या किंवा दु:ख असेल, तर ही शायरी वाचून तो स्वतःला त्याच्याशी जोडलेले समजू शकतो.

1
तू सोडून गेलीस, मी तसाच राहिलो
तुझ्या आठवणींमध्ये हरवत गेलो
आयुष्य पुढे जात राहिले
पण मन तिथेच थांबले
2
तुझ्या आठवणींची सावली झाली
एकटेपणाची सवयच लागली
हसणं विसरून गेलो मी
आयुष्यच विराणं वाटू लागली
3
कधी नव्हते असे अश्रू वाहिले
तू गेल्यावरच डोळे भरून आले
हृदयाच्या कोपऱ्यात ठेवलं तुला
पण तरीही अंतर वाढत गेले
4
तू होतीस तेव्हा जग वेगळं होतं
स्वप्नांमध्येही हास्य फुलत होतं
आता फक्त तुझी चाहूल लागते
पण सत्यात मात्र तू दिसत नाहीस
5
तुझ्यासोबत जगणं स्वप्न होतं
ते स्वप्न आता तुटलेलं वाटतं
एकटे पडल्यावर समजले मला
तुझं नसणं म्हणजे दुःख असतं
6
आठवणींच्या काट्यांनी हृदय टोचते
तुझ्या आठवणींनी झोपही हरवते
मनाला समजावतो मी रोज
पण तरीही तुला विसरता येत नाही
7
प्रेमात हरलो, वेड्या आशा ठेवल्या
तुझ्यासाठी मी स्वतःला हरवल्या
आज स्वतःलाच ओळखू शकत नाही
तुझ्याविना मी अपूर्ण वाटतो
8
तू निघून गेलीस सोडून मला
आयुष्याची वाट अंधुक झाली
हसणं माझं हरवलं कुठेतरी
मनही आता मौनात दडून गेलं
9
कुठेतरी थांबशील, परतशील वाटलं
पण तुझ्या आठवणींनी मला फसवलं
मी ज्या स्वप्नांचा विचार केला
ते स्वप्न माझ्यासमोरच विरलं
10
प्रेम तुझं खरं होतं का नाही?
हा प्रश्न मला अजूनही पडतो
उत्तर मात्र कधीच मिळाले नाही
फक्त आठवणींचा भार उरतो
11
तू नसताना काळोख झाला
तुझ्याविना हा जीव बेचैन झाला
कधी तरी परत येशील का?
या प्रश्नांनी जीव वेडा झाला
12
सर्व काही तुझ्यासाठी केलं
स्वतःला हरवून तुला जपलं
तरीही तू दूर गेलीस
आणि मी रिकामा झालो
13
तुझं जाणं स्वीकारावं लागलं
स्वप्नांना आता पुरायचं ठरलं
हसण्याचा आव आणतो मी
पण मन मात्र कधीच विरघळलं
14
कधी तरी मागे वळून पाहशील का?
माझं तुटलेलं मन समजून घेशील का?
तू नसतानाही मी तसाच आहे
फक्त आतून मात्र संपून गेलोय
15
प्रेम केलं मनापासून
पण तुला ते नकोस होतं
मी तुझ्यासाठी जगत राहिलो
आणि तू मला विसरत गेलीस
16
कितीही प्रयत्न केला तरी
मन तुझ्या आठवणीतच अडकतं
तुला विसरणं शक्य नाही
कारण प्रेम अजूनही तसंच राहतं
17
तू गेल्यावर कळलं मला
प्रेम एकटंही करता येतं
तुझ्या आठवणींवरच जगतो मी
कारण आता दुसरं काही उरलं नाही
18
स्वप्नं तुटली, आशा मावळली
तुझ्याविना ही दुनिया उजाड झाली
कोण सांगेल या मनाला
तू आता माझी नाहीस
19
सारं काही संपलं असं वाटतंय
तुझ्या नसण्याने जगणं हरवतंय
आठवणींचा भार घेऊन चालतोय
पण आता काहीच उरत नाहीय
20
सोडून गेलीस, काहीच न बोलता
आयुष्यच बदलून टाकलं एका क्षणात
तुझ्या जाण्याने मी काहीच नाही
फक्त एक सावली उरली आहे
21
कधी तरी पुन्हा भेटशील का?
नकळत माझं नाव घेशील का?
मी अजूनही तिथेच आहे
जिथे तू मला सोडून गेलीस
22
तू होतीस तेव्हा फुलं उमलायची
आता वाऱ्यात सुद्धा विराणपण आहे
तुझ्या आठवणींनी झपाटून गेलोय
मनात फक्त तुझं नसणं आहे
23
तुझं प्रेम नशा होतं
आता त्याचं विष झालंय
सर्व आठवणी गोड होत्या
पण आज त्या जखम झाल्या
24
शब्द तुझे आठवतात, डोळ्यात पाणी येतं
तू नव्हतीस तरी तुझं अस्तित्व राहतं
कितीही विसरण्याचा प्रयत्न केला
तरी मन तुझ्याच मागे धावत राहतं

25
कधी तरी समजून घेशील का?
मी का तुझ्यावर इतकं प्रेम केलं?
तुला गमवायची भीती नव्हती
पण तरीही तु गेलीस
26
तू गेल्यावर दिवस थांबले
रात्रही आता सोबतीला आली
सांग कसं विसरायचं तुला?
जेव्हा प्रत्येक क्षण आठवणींनी भरून गेला
27
स्वप्न माझं असं मोडलं
तुला मी इतकं जपलं
तरीही नशिबाने खेळ केला
आणि प्रेम माझं अपूर्ण राहिलं
28
मनातली जागा तुझी होती
आणि ती तशीच राहणार आहे
कितीही दूर गेलीस तरी
तू माझ्या आठवणीत राहणार आहेस
29
सांगशील का का सोडून गेलीस?
माझं प्रेम कमी पडलं का?
कधी तरी हळूच परत येशील
असं अजूनही वाटतंय का?
30
पुन्हा सुरुवात करायचं होतं
पण तूच मागे वळली नाहीस
प्रेमाचं वचन दिलं होतं
पण तु ते सुद्धा पाळलं नाहीस
31
पाऊस येतो आणि आठवणी जागतात
तुझ्या सोबत घालवलेले क्षण आठवतात
कधी वाटतं विसरावं सगळं
पण मन तुझ्यातच हरवत जातं
32
शेवटचं भेटशील का एकदा?
फक्त डोळ्यांत डोळे बघून जाशील का?
शब्द नकोत, स्पष्टीकरण नको
फक्त शेवटची नजर द्यायची आहे
33
रस्ते आजही तसेच आहेत
फक्त त्यावरचं माझं हसणं हरवलंय
तू होतीस तेव्हा सगळं सुंदर होतं
आता फक्त काळोख दाटून आलाय
34
आयुष्यभर मी तुझ्यासोबत असतो
माझ्या आठवणीत तरीही तु असतेस
पण तू कधी मागे वळून बघितलंस का?
माझ्या प्रेमाची किंमत केलीस का?
35
माझं प्रेम गाठोड्यात बांधून ठेवलं
तु ते सहज फेकून दिलंस
मी अजूनही ते उचलून घेतोय
पण आता त्याला कोणतंच उत्तर नाही
36
मी लिहित राहतो तुझ्यासाठी
शब्दांमध्ये तुझी सावली दिसते
कधी तरी हे वाचशील का?
माझी वेदना तुझ्या मनाला भिडेल का?
37
अश्रूंनी तुझं नाव लिहिलं
ते सुद्धा वाहून गेलं
कधी तरी वाऱ्याने सांगावं तुला
की मी अजून तिथेच आहे
38
सांग मला काय चुकलं माझं?
प्रेम देणं चुकलं का?
तुला जपणं चुकलं का?
का प्रेमच नशिबात नव्हतं?
39
रात्र ही तुलाच आठवते
तुझ्या आठवणींचं ओझं होतं
श्वास घेतानाही वाटतं
मी तुझ्या सावलीतच जगतोय
40
तू सोडून गेलीस, मी संपून गेलो
तुझ्या आठवणींनीच श्वास घेतोय
प्रेम खरंच एवढं वेदनादायी असतं का?
का फक्त माझ्यावरच हा अन्याय झालाय?
41
तू नव्हतीस तेव्हा कळलं नाही
प्रेमाचं खरं मोल काय असतं
आता मात्र प्रत्येक क्षणी जाणवतं
की तुझ्याशिवाय मी काहीच नाही
42
तू हसलीस, जग सुंदर वाटलं
तू रडलीस, मन तुटून गेलं
आता तू गेलीस
आणि माझं अस्तित्वच हरवलं
43
तू परत येणार नाहीस, हे माहित आहे
पण तरीही मी वाट पाहतोय
शेवटच्या भेटीसाठी का होईना
पण तुझ्या डोळ्यांत पुन्हा प्रेम पहायचंय
44
आठवणी तुझ्या सोबत आहेत
त्या कधीही सोडून जाणार नाहीत
तू हरवलीस आयुष्यातून
पण मनातून नाही
45
तू होतीस तेव्हा किती आनंद होता
आता आयुष्य तुझ्याशिवाय ओकंठित झालंय
कधी परत येशील?
की मीच तुला आठवणीत साठवून ठेवू?
46
स्वतःला समजावत राहतो मी
तू नव्हतीसच माझ्यासाठी
पण मन ऐकत नाही
तुझ्याशिवाय श्वासही घ्यायचा वाटत नाही
47
आयुष्यभर जपावं असं प्रेम केलं
आणि एका क्षणात तू विसरलीस
कसं जमतं तुला असं?
मी अजूनही तुझ्यातच अडकलोय
48
तू नव्हतीस तर आयुष्य ओसाड झालं
तुझ्या आठवणींनीच ते जगत आहे
पण सांग मला,
तू खरंच इतकी निर्दयी होतीस का?
49
तू दिलेल्या आठवणी पुरेशा आहेत
संपूर्ण आयुष्य तुझ्याच आठवणीत जाईल
पण तरीही एक प्रश्न सतावतो
का गेलीस अशी सहज न सांगता?
Sad Shayari Marathi

50
प्रेम तुझं असं अपूर्ण राहिलं
मी आजही तुझ्यासाठी आहे
तू मात्र कधी मागे वळून पाहिलं नाहीस
एकदा तरी माझी ओळख पटवशील का?
51
प्रेम तुझ्यावर जीवापाड केलं
पण तुझ्या मनात ते नव्हतं
मी तुझ्यासाठी धडपडलो
आणि तु मात्र सहज निघून गेलीस
52
तू नव्हतीस तरही मी जगत होतो
पण तुझ्या आठवणींनी घेरलं होतं
तू विसरलीस मला एका क्षणात
पण
53
तुझं प्रेम स्वप्नासारखं होतं
आता ते एक दु:ख बनून राहिलं
प्रत्येक आठवण तुझी जखम आहे
जी मी माझ्या हृदयात ठेवून गेला
54
तू सोडून गेलीस तेव्हा
आयुष्य रिकामं झालं
हसणं विसरलो मी, श्वास गहिरा झाला
आता प्रत्येक क्षणात तुझं स्मरण राहिलं
55
कधीच विसरता येत नाही
तुझ्या आठवणींनी मन भरून गेलं
जगाच्या व्यस्ततेत हरवलं आहे
पण तुझं स्थान हृदयात ठरलेलं आहे
56
तू हरवलीस, पण मी तुमच्यातच हरवलो
तुझ्याशिवाय जगणं आता अशक्य झालं
प्रेमाची गोडी समजली मी
पण तू त्यात नाहीस हे कळलं
57
तू मला सोडून गेलीस,
जगणं खूप कठीण झालं
आठवणींच्या ओझ्याखाली
मन हरवले आणि आत्मा अडकलं
58
कधीच सोडता येत नाही
तुझ्या आठवणींचं प्रेम
सांग, तू कधी परत येणार
की मीच तुला विसरून जाऊ?
59
तू सोडून गेलीस, पण मनातून नाही
आजही तुझ्या आठवणींचा जोर आहे
हे दुःख कायमच उरणार
प्रेम कधीच विसरणार नाही
60
तूच होतीस माझ्या आयुष्यातील रंग
तुझ्या निघून जाण्याने ती सगळीं गडबडली
मनाला शांततेचा शोध घेतो
पण तू नसताना, ते अधुरं राहिलं
61
तू गेला आणि आयुष्य बदलून गेलं
हसण्याचे कारण आता निघून गेलं
तुझ्या प्रेमाने जगले होते मी
पण ते प्रेम आता विरून गेलं
62
तुझ्या नसण्यामुळे, सगळं रिकामं झालं
मनाचे धागे थोडे थोडे तुटले
स्वप्नांचं बांधकाम हरवून गेलं
आणि ते शोकांतक द्रश्य बनून राहिलं
63
तू होतीस तेव्हा, प्रत्येक क्षण आनंदी होता
पण तू गेला आणि प्रत्येक दिवस दुःखात गेला
मनाला तुझ्या ओठांचा स्मरण होतं
पण तू त्यात नाहीस, हे माहित होतं
64
आशा आणि अपेक्षांचे किल्ले तू तोडलेस
प्रेमाला एक वळण देऊन तू सोडलेस
कितीही ओढ केल्यावरही
तू मागे वळूनही पाहिलंस नाही
65
आयुष्यात कधीच विसरणार नाही
तुला दिलेलं प्रेम अजूनही कायम आहे
प्रत्येक क्षणात तुझं भास होतं
आणि मी ते विसरण्यासाठी जीवापाड लढतं
66
तू सोडून गेलीस, आणि काहीच उरलं नाही
मनात एक गहिरं शून्य उरलं
तुझ्याशिवाय काहीही पूर्ण होत नाही
आयुष्यही केवळ रिकामं राहिलं
67
हसत हसत ज्या दिवसांची सुरुवात केली
आता तीच आठवण चुकते
तू असताना प्रत्येक ठिकाण सुरक्षित होतं
आता ते एकटे थोडं उंचावर होतं
68
तू असताना घरातल्या प्रत्येक कोपऱ्यात
स्मरणांचं गोड वास होतं
तू गेलीस आणि सगळी शांती उडाली
फक्त गहिरं शून्य राहिलं
69
कधी तरी परत येशील का?
हे प्रश्न मला मुळीच असू नये
पण मन नको त्या गोष्टीला
तुझ्याशी जोडून शोधत राहिलं
70
पुन्हा एक दिवस तुझ्याशी भेट होईल
असा विश्वास आता उरला नाही
पण तरीही ती आशा अजून आहे
की कधी तरी तुझा आवाज ऐकू येईल
71
तू सोडून गेलीस, तुजसाठी काही नाही
पण तरीही ते प्रेम काहीही न करता
माझ्या हृदयात टिकून राहिलं
तुझ्या नाही असलेल्या स्मरणांमध्ये
72
आठवणींच्या गाठी बांधल्या आहेत
तुझ्या शब्दांच्या गोड बंधात
आता तोच बंध तोडून गेलास
आणि फेकून दिलं मला त्यात
73
स्वप्नांच्या धुंदीत बुडालो होतो
तुझ्या प्रेमात मी गढून गेलो
पण आज ते स्वप्न वेदना झालं
आणि मी ते कधीच उचलू शकत नाही
74
तू गेल्यावर सगळं बदललं
आयुष्य एकाकी झालं
हसताना चेहऱ्यावर तुझ्या भावना दिसत होत्या
पण त्याच हसण्याचं कारण हरवलं
75
तू सोडून गेलीस, काहीच राहिलं नाही
स्वप्नांमध्ये आता एक रिकामं स्थान उरलं
तुझ्या प्रेमाचा प्रत्येक क्षण शोधतो मी
पण त्याला पुन्हा मिळवायला शक्य नाही
76
तुझ्या असण्याचं सुख हरवलं
तुझ्या निघून जाण्याचं दु:ख सापडलं
कधी तरी परत येईल का तु?
आणि हे दु:ख कमी होईल का?
77
जगण्याच्या प्रत्येक क्षणी तुझं नाव आहे
पण तू सोडून गेलीस तेव्हा काहीच उरलं नाही
प्रेम म्हणजे खूप वेदना, हे समजलं
तू गमावून जाणं हे खूप चुकलं
78
आशा आणि स्वप्न सगळं जळून गेलं
तुझ्याशिवाय सगळं थांबलं
तू परत येणार असं वाटत होतं
पण तेव्हा ते दुखवून गेलं
79
तू सोडून गेलीस आणि वेगळं झालं
आयुष्य एकाकी, तुझ्या यादीनं भरून गेलं
वाटलं होतं तुझं प्रेम कायमच राहील
पण ते काही बदलून गेलं
80
तू दिलेल्या प्रत्येक शब्दांत प्रेम होतं
आता त्याच शब्दांत वेदना होतात
आणि मी त्यात हरवून जातो
कारण त्या शब्दांत तू आता नाही
81
तू होतीस तेव्हा सगळं सुंदर होतं
आता तेच हरवलं, काहीच उरलं नाही
सप्तरंगांचं आकाश तुझ्या प्रेमाने रंगलं
पण ते आता काळोखात गहिरं झालं
82
आठवणी तुझ्या अजूनही गोड आहेत
पण त्या जखमेच्या रूपात राहिल्या
मनातल्या वेदना सापडून गेल्या
तुला सोडून जाऊन मी एकटा राहिलो
83
तुझ्या निघून जाण्याचं दु:ख अजूनही शरणागत आहे
स्मरणांच्या अंधारात मी हरवतं आहे
प्रेम केलं तुझ्यावर प्रचंड, ते ओसरलं नाही
कसाही हसून जगतो, पण अंतरी रडतो
84
आशा होती की कधी तरी तू परत येशील
पण ती आशा निराशा बनून गेली
तुझ्या नसण्याने मनात एक गडबडली
आणि ते एकाच ठिकाणी हरवून गेलं
85
पुन्हा एकदा तुझं हसणं पाहू की?
किव्हा एक शब्द तरी ऐकू का?
माझ्या गोड आठवणींमध्ये तुझं अस्तित्व आहे
पण तीच आठवण मला थोडं तरी शांत करेल का?
86
तुझ्या प्रेमाने दिलेल्या गोड गोष्टी विसरता येत नाही
त्याच आठवणींचं ओझं पेलता येत नाही
तू गेलीस आणि आयुष्य संपून गेलं
आता प्रत्येक श्वासात तुझा भास राहतो
87
तू सोडून गेलीस आणि प्रत्येक ठिकाणी रिकामेपण आहे
मनाच्या खोलीत आता एक गहिरं शून्य आहे
तू एक विचार आणि आठवणींचं गोड धोरण होतं
पण त्याच विचारांमध्ये गमावून जाऊन, मी हरवलो
88
कधी तरी गप्प बसून विचार करतो मी
तू गेला आणि मी काहीच केलं नाही
मनातल्या भावना कधीच सांगू शकत नाही
फक्त शब्दांची झुळूक उरली आहे
89
तू असताना आयुष्य वेगळं होतं
तू निघून गेलीस आणि ते बदलून गेलं
प्रेम त्या ठिकाणी थांबले
आणि मी अजूनही त्या आठवणीत हरवले
90
तू गेलीस आणि प्रत्येक क्षण कष्टदायक होईल
आणि ते एकाकीपणाचं कारागृह होईल
तुझ्या आठवणींमध्ये हरवले मी
पण त्यात सुख नाही, फक्त वेदना आहेत
91
हसणं हरवलं, बोलणं हरवलं
फक्त आठवणींचा आणि दु:खाचा बोजा उचलला
तू नाहीस, आणि मन अजूनही तुझ्या मागे धावतं
तुझ्याशिवाय काहीच राहिलं नाही
92
कधी तरी मागे वळून बघशील का?
किव्हा काही उत्तर देतील ते शब्दही निघतील का?
तुझ्या नावाने सुटलेले श्वास शरण गेले
आता ते हळूच धुक्यात लपून गेले
93
तू सोडून गेलीस आणि जेवलं ते हसणं
आज फक्त श्वास गळत आहेत, शब्द बधून गेले
एक दिवस तुझ्याच सोबत पुनःचं चालू होईल का?
माझ्या हृदयाच्या काठावर तरी एक पाऊल टाकशील का?
94
तुझ्या प्रेमाच्या आठवणींनी मन भरलं
पण तू जाऊन गेलीस, सगळं रिकामं झालं
प्रत्येक लहान गोष्ट तुझी आठवते
आणि त्यात मी अजूनही हरवून जातो
95
तू असताना सगळं सुंदर होतं
आता तेच ठिकाण अंधारून गेले
माझ्या मनात तुमचं स्थान कायम राहील
पण हे रिकामं आयुष्य तुमचं नसलेलं आहे
96
तू सोडून गेलीस, आणि मी पाडळलो
ते प्रेम आणि विश्वास उडून गेले
आता प्रत्येक श्वासामध्ये, मी तुझी आठवण शोधतो
पण ती दूर उडून गेले, कधीच परत येणार नाही
97
आता कोणाशी हसून बोलू?
तुझ्या नसण्यानंतर हे सगळं रिकामं झालं
तुला विसरता येत नाही, हे मनाच्या गडबडीत
आयुष्य अजूनही तुझ्या आवाजाने भरेल का?
98
तू सोडून गेलीस आणि काहीच उरलं नाही
तुझ्याशिवाय आयुष्य फक्त एक अंधारी रात्र आहे
त्याच आठवणींमध्ये सापडून गेले मी
आणि तेच प्रेम आत्ता वेदनांमध्ये बदलले
99
स्वप्नांच्या गोड गोष्टी जरा विसरलो
पण ती सगळी आठवण एक रिकामी ठिकाण बनली
तुझ्या जाण्यानंतर, प्रत्येक श्वास भरत आहे
पण त्या श्वासाचं सत्य मी अजूनही पाहू शकत नाही
Sad Shayari in marathi

100
तू असताना मनात खूप आशा होत्या
आज तेच आशा मनापासून गायब झाल्या
आयुष्य जरा सोडून गेलं, पळून गेलं
पण तुमचं प्रेम अजूनही माझ्या हृदयात आहे
101
तू गेलीस आणि प्रत्येक दिवस उदास झाला
हसणं आणि खेळणं तुझ्याशिवाय मूक झालं
प्रेमाचा स्पर्श आता नाही, तोच तोतं
आणि मी पोटात अंधार घेऊन जगतो
102
आठवणींनी घेतलेलं ते प्रेम
आता ओझं होऊन राहिलं
तू गेलीस आणि मागे काहीच उरलं नाही
मनाच्या गडबडीत आता तू हरवून गेलं
103
तू जरी माझ्यासोबत नसलीस
तुझं अस्तित्व अजूनही माझ्या हृदयात आहे
तुझ्या आठवणींमध्ये मी हरवून जातो
आणि त्याच आठवणींमुळे वेदना सहन करतो
104
तू सोडून गेलीस, मन अजूनही हरवलं
तुझ्या आठवणींच्या गाठी उचलणं कठीण झालं
प्रेमाचं हक्क तुझ्यावर असं होतं
पण तू गेलीस आणि माझं हसणं थांबलं
105
कधी तरी तुमचं प्रेम असं होईल का?
जे प्रेम मी तुमच्यावर केलं होतं
शब्दांनी काही न सांगता ते सांगू
आणि तुमच्या आठवणींमध्ये हरवून जाऊ
106
तू असताना जीवन सुंदर होतं
आता तेच जीवन अशांत झालं
प्रत्येक दृष्टीत तुझं अस्तित्व शोधत राहतो
पण त्याच शोधात मी स्वतःला हरवतो
107
तू सोडून गेलीस, आणि मन थांबलं
तुझ्या गोड शब्दांनी हसणं जणू थांबलं
आयुष्याच्या वाटेवर तुझं प्रेम गमावलं
आणि आता, एकटं राहिलं
108
शब्द कमी पडतात, भावना वाढतात
तू नव्हतीस तेव्हा मी जगलो होतो
पण तुझ्या जाण्यामुळे मन अजूनही रडतं
हे गडबडलेल्या प्रेमाचं दुःख सांगेन तरी कसं?
109
तू सोडून गेलीस, आणि वेळ थांबली
आता रोजचं जीवन एकटं झालं
सर्व गोष्टी अशा निर्जिव्ह होऊन गेल्या
जशा तू सोडून गेलीस, तशी मी हरवले
110
तू नसताना प्रत्येक क्षण थांबतो
तुला समजून घेत, मी हसत होतो
पण आज त्याच गोड गोष्टींचा वियोग झाला
आणि मी त्यातच फसून गेला
111
कधी तरी परत भेटशील का?
तुझ्या आठवणींच्या गंधाला शोधतं
माझं प्रेम अजूनही तुझ्यावर आहे
आणि ते अजूनही त्याच लहान जागी राहतं
112
तू असताना प्रत्येक गोष्ट सुंदर होती
आता तीच गोष्ट खूप रात्र होऊन राहिली
तुला गेल्यावर माझं हसणं जाऊन गेलं
आणि श्वास गहिरा झाला, आता सुटत नाही
113
मनातल्या अंधारात हरवलो होतो
तुझ्या प्रेमात लपून गेलो होतो
पण तू तेच प्रेम खोटं ठरवून गेलीस
आणि मी तिथेच अधुरं राहिलो
114
तू असताना, तुझं प्रेम जणू चंद्रासारखं होतं
आता तेच प्रेम अंधारात हरवलं
पण अजूनही तुझ्या आठवणींमध्ये
मन मोकळं करण्याचा प्रयत्न करतं
115
तू सोडून गेलीस आणि जीवन थांबलं
आठवणींच्या शब्दांनी मन रडवलं
तुझ्या प्रेमाने निर्माण केलेलं सगळं
आता रिकामं झालं, काळोख बनलं
116
तू सोडून गेलीस, आणि तुझ्या मागे
आयुष्य गमावलं आणि सगळं गहिरं झालं
प्रेमाच्या स्मरणाने मनाचे धागे उचलले
पण त्या धाग्यांनीच तुझे अस्तित्व हरवले
117
तू गेलीस आणि जगण्याचा आनंद उडून गेला
आठवणींनी मनात खूप दुख दिसलं
कधी तरी तुमच्या आठवणींत हरवले
आणि तुमच्याच निघून जाण्याच्या वेदना सहन केल्या
118
तू सोडून गेलीस, माझं हसणं हरवलं
तुला नाही, पण तुझ्या आठवणींनी मला भरून ठेवलं
प्रेमाच्या गोड शब्दांमध्ये, तू खोलीत राहिलीस
पण तेच प्रेम आता काळोखात हरवले
119
तू गेलीस आणि एकाकी राहिलो
तुझ्या शब्दांत जिवंत असलेल्या प्रेमात हरवून गेलो
तुझ्या असण्याने आयुष्य दिलं होतं रंग
पण त्याच रंगांना सध्याच काळोखाने तोडलं
120
तू सोडून गेलीस आणि हसणं हरवलं
आठवणींचं ओझं अजूनही बाळगतो
सप्तरंगांनी भरलेल्या ते क्षण आता
गहिर्या पाण्यांमध्ये बुडून गेले
121
तू सोडून गेलीस आणि जगण्याचा अर्थ हरवलं
आयुष्याचं स्वप्न केवळ आठवणीत राहिलं
तुझं प्रेम जणू स्वप्न होतं,
पण ते दुःखाच्या काळोखात हरवले.
Sad Shayari Marathi
122
तुझ्या आठवणींनी मन भरून गेलं,
पण त्या आठवणींच्या ओझ्याखाली मी हरवले.
प्रेम तुझं जणू एक द्रव्य होतं,
पण त्याच प्रेमात आता मला दुःखच दिसतं.
Sad Shayari Marathi
123
तू गेलीस, आणि आयुष्य रिकामं झालं,
तुझ्या नसण्यामुळे प्रत्येक दिवस बोथट झाला.
आठवणींच्या गडबडीत मी हरवलो,
आणि तेच वेदना अजूनही मनात आहेत.
Sad Shayari Marathi
124
तुझ्या जाण्यानंतर मी एकटा होऊन गेलो,
आयुष्याचा मार्ग कधीच सापडला नाही.
तुझं हसणं, तुझं प्रेम मागे राहिलं,
आणि मी त्याच प्रेमात हरवून गेलो.
Sad Shayari Marathi
125
ते क्षण तुझ्या सोबत अनमोल होते,
पण आता तेच आठवणींच्या वेदनांमध्ये बदले.
तू गेलीस, आणि मनाच्या गडबडीत
आयुष्य कधीच पूर्ण होईल असं वाटलं नाही.
Sad Shayari Marathi
126
तुझ्या प्रेमात हरवून गेलो होतो,
पण तू सोडून गेलीस आणि जगण्याचा अर्थ हरवला.
आजही ते प्रेम मनात जिवंत आहे,
पण ते वेदनांच्या रूपात जाऊन गेला.
Sad Shayari Marathi
127
तू असताना आयुष्य गोड होतं,
आता तेच आयुष्य दुखावर ठरलं.
प्रेमाचं प्रत्येक क्षण आता वेदनेचं रूप घेतं,
आणि त्या वेदनांनी मला अजूनही ठार केलं.
Sad Shayari Marathi
128
आयुष्यात तुझं स्थान अनमोल होतं,
तू गेलीस आणि सगळं रिकामं झालं.
प्रेमाच्या आठवणींनी मन भरणं कठीण होतं,
पण त्या आठवणींच्या ओझ्याखाली मी हरवलो.
Sad Shayari Marathi
129
तू गेलीस आणि मनात तुझ्या प्रेमाचा गंध राहिलं,
पण तो गंध आता दुःखाच्या रुपात उमठतो.
आयुष्य तुझ्या आठवणींमध्येच हरवून गेला,
आणि तेच दु:ख कधीच गहिरं होतं.
Sad Shayari Marathi
130
तू सोडून गेलीस आणि एकटं झालं,
आयुष्य जणू रिकामं होऊन गेला.
तुझ्या आठवणींमध्ये मी हरवून गेलो,
पण त्यात तो प्रेमाचा आनंद नाही राहिलं.
Sad Shayari Marathi
131
तुझ्या जाण्यानंतर प्रत्येक क्षण उधळलेला वाटतो,
आणि त्या प्रत्येक आठवणींमध्ये वेदना वाटतात.
तुझ्या प्रेमाचा वास जरा गहिरा झाला,
आणि त्यातला रंग अजूनही थांबला नाही.
Sad Shayari Marathi
132
प्रेमाचं वचन तू दिलं होतं,
पण ते वचन आता दुःखाने गहिरं झालं.
तू सोडून गेलीस आणि आयुष्य बदलून गेलं,
आणि तेच बदल मनाच्या पोकळीत समाविष्ट झाले.
Sad Shayari Marathi
133
तुझ्या प्रेमाच्या आठवणी जणू एक आकाश होतं,
पण ते आकाश काळोखात भरून गेलं.
तू गेलीस, आणि त्या गडबडीत मी हरवलो,
आणि प्रत्येक श्वासामध्ये तुझ्या आठवणींनी तोंड उचललं.
Sad Shayari Marathi
134
तू असताना आयुष्य सुंदर होतं,
आता तेच जीवन शोकांतक बनून राहिलं.
तुझ्या नसण्यामुळे मी एकटा हरवला,
आणि तेच हरवलेलं प्रेम आज अजूनही ओझं आहे.
Sad Shayari Marathi
135
तू गेलीस आणि आयुष्य गडबड झालं,
तुला वगळून मला काहीही समजलं नाही.
आठवणींचा ओझा पेलताना, मी कुठेच नाही,
पण त्या आठवणींचं दुःख अजूनही जिवंत आहे.
Sad Shayari Marathi
136
तू सोडून गेलीस, आणि तुझ्या प्रेमाचं स्थान रिकामं झालं,
आणि त्या रिकाम्या स्थानात एक काळोख भरून गेला.
प्रेमाच्या आठवणींमध्ये हरवलो होतो,
आणि त्या आठवणींच्या गडबडीत अडकलो.
Sad Shayari Marathi
137
तू असताना प्रत्येक क्षण हसण्याचा होता,
आता तोच क्षण उदास झालं.
प्रेमाच्या गोड शब्दांत आणि आठवणींमध्ये,
मी जिवंत होतो, पण तेच आज वेदनांमध्ये विलीन झाले.
Sad Shayari Marathi
138
तू सोडून गेलीस आणि वेळ थांबली,
आयुष्य अजूनही रिकामं झालं.
ते प्रेम आणि ते हसणं, त्यातच हरवलं,
आणि मनाच्या गडबडीत, मी जिवंत होतो.
Sad Shayari Marathi
139
तू गेलीस आणि एकाकीपण वाढलं,
आयुष्य, एक सुंदर स्वप्न बनून उडालं.
आठवणींमध्ये हरवलो होतो,
आणि तेच दुःख अजूनही समोर उभं आहे.
Sad Shayari Marathi
140
तुझ्या नसण्याने मी सापडलो,
प्रेमाच्या सागरात गहिरा वाऱ्यांमध्ये हरवलो.
प्रेम आणि सुख यांची जागा दुःखाने घेतली,
आणि तेच दुःख अजूनही थांबलेलं आहे.
Sad Shayari Marathi
141
तू सोडून गेलीस आणि आठवणी जिवंत राहिल्या,
पण त्या आठवणींच्या गडबडीत मन हरवलं.
तुझ्या नसण्यामुळे सगळं रिकामं झालं,
आणि ते रिकामं जीवन अजूनही भरून आलं.
Sad Shayari Marathi
142
आयुष्याने मला गमावून घेतलं,
तू सोडून गेलीस आणि मन तुटलं.
तुझ्या आठवणींमध्ये प्रेम राहिलं,
पण त्या प्रेमात आता एक वेदना आहे.
Sad Shayari Marathi
143
तू गेलीस, आणि आयुष्य मूक झालं,
तुझ्या आठवणींच्या गोड गोष्टी विसरता येत नाही.
प्रेमाचा धागा तोडून गेलीस,
आणि तेच प्रेम अजूनही शोकांतक होतं.
Sad Shayari Marathi
144
तू असताना प्रत्येक गोष्ट सोपी होती,
आता तीच गोष्ट कठीण होऊन राहिली.
प्रेम असताना, मन सुखी होतं,
पण तुझ्या जाण्यानंतर तेच मन थांबलं.
Sad Shayari Marathi
145
तू सोडून गेलीस आणि तेच आठवणी उरल्या,
प्रेमाने भरलेलं ते जीवन अजूनही शोकांतक आहे.
आता ते प्रेम रडतं आहे,
आणि ती रडणारी आठवण अजूनही मनात जिवंत आहे.
Sad Shayari Marathi
146
तू गेलीस आणि प्रत्येक क्षण उदास झाला,
ते गोड स्वप्न आणि ते आनंदाचे क्षण हलकेच दूर गेले.
प्रेमाची आठवण कायमच गहिरं राहील,
पण ते प्रेम दु:खाचे ठिकाण बनून राहिलं.
Sad Shayari Marathi
147
तू सोडून गेलीस, आणि मन गडबड झालं,
आठवणींनी हृदय अजूनही दु:खात बुडालं.
प्रेम आणि विश्वास सगळं गहिरं ठरलं,
आणि तेच प्रेम अजूनही थांबलेलं आहे.
Sad Shayari Marathi
148
तू गेलीस, आणि सगळं रिकामं झालं,
प्रेमाचे रंग अजूनही बधून गडबड होऊन राहिलं.
आयुष्य आता शोकांतक बनून गेला,
आणि ते प्रेम अजूनही आठवणींमध्ये हरवले.
Sad Shayari Marathi
149
प्रेमाचं वचन, तू माझ्या मनावर ठरवलेलं होतं,
पण त्याच वचनाने मला दुःखात गढवलं.
तू गेलीस आणि सगळं बदलून गेलं,
आणि त्याच बदलाच्या आठवणी अजूनही थांबलेल्या आहेत.
Sad Shayari Marathi

150
तू असताना प्रत्येक दिवस नवीन होतं,
आता तेच दिवस खूप बोथट झालं.
प्रेमाच्या शब्दांनी हसत होतो,
पण त्याच शब्दांनी आता रडवलं.
Sad Shayari Marathi
151
तू सोडून गेलीस आणि आयुष्य शून्य होऊन राहिलं,
प्रेमाचं रंग गहिरं अंधारात हरवलं.
ते गोड क्षण अबोल झालं,
आणि आता तेच वेदनांचं ओझं उचलताना मी हरवलो.
Sad Shayari Marathi
152
तू गेलीस, आणि एकटं राहिलं,
आयुष्य तुझ्या नसण्यामुळे गहिरं झालं.
प्रेमाच्या गोड आठवणींमध्ये हरवून गेलो,
आणि त्याच आठवणींमधून जास्त वेदना सहन केल्या.
Sad Shayari Marathi
153
तू असताना आयुष्य एक सुंदर गाणं होतं,
आता ते गाणं शांतपणे विरून गेलं.
प्रेमाच्या सुरांमध्ये मी हरवलो होतो,
पण त्याच सुरांचा शोक अजूनही मनात वाजतो.
Sad Shayari Marathi
154
तुझ्या सोबत असताना प्रत्येक दिवस आनंदी होता,
आता तोच प्रत्येक दिवस दुःखात बुडालं.
तुझ्या हसण्यामध्ये आयुष्य रांग करत होतं,
पण तेच हसणं आता शोकांतक बनून राहिलं.
Sad Shayari Marathi
155
तू सोडून गेलीस, आणि सगळं रिकामं झालं,
आयुष्य आणि प्रेम दोन्ही वेगवेगळं गहिरं झालं.
आता तेच प्रेम दु:खाच्या रुपात दिसतं,
आणि त्या दुःखामुळे हसणं हरवलं.
Sad Shayari Marathi
156
तू गेलीस आणि जीवन शून्य होऊन राहिलं,
ते सगळं हसणं आणि ते प्रेम जणू पुसलं गेलं.
प्रत्येक श्वास आणि प्रत्येक आठवण आता एक ताण होऊन
आणि त्याच ताणातून मी अजूनही जीवंत राहतो.
Sad Shayari Marathi
157
तू सोडून गेलीस, आणि प्रेम गहिरं उडालं,
आयुष्य अजूनही तुझ्या आठवणींमध्ये हरवलेलं आहे.
तू असताना जो आनंद होत होता,
आज त्याच आनंदाने दुःख भरलं आहे.
Sad Shayari Marathi
158
तू असताना हसणं सोपं होतं,
आता तेच हसणं एक वेदना बनून राहिलं.
प्रेमाच्या सुरांचा तो आनंद आता गहिरं शोक बनला,
आणि मी त्या शोकांतक सुरांत हरवलो.
Sad Shayari Marathi
159
तू सोडून गेलीस आणि प्रत्येक दिवस गडबड झाला,
प्रेमाची आठवण त्याच गडबडीत हरवलं.
तू जाऊन गेलीस आणि आयुष्य रिकामं झालं,
आणि तेच रिकामं जीवन अजूनही बोथट झालं.
Sad Shayari Marathi
160
तू सोडून गेलीस आणि हसण्याचा मार्ग बंद झाला,
आयुष्य हळूहळू शोकाच्या गडबडीत विलीन झालं.
तुझ्या आठवणींमध्ये प्रेम जणू हरवले,
आणि त्या आठवणींमधून मी अजूनही रडत राहिलो.
Sad Shayari Marathi
161
तू असताना आयुष्य सुंदर होतं,
आता तेच आयुष्य नीरस आणि शोकांतक बनलं.
तुझ्या हसण्यामध्ये आयुष्य गोड होतं,
पण तेच हसणं आता दूर जाऊन शोकांतक बनलं.
Sad Shayari Marathi
162
तू गेलीस, आणि आयुष्याचा हर एक धागा तुटला,
ते प्रेम जे कधीच गहिरं होतं, आज ते रिकामं झालं.
आठवणींमध्ये हसणं, आणि दु:खाच्या ओझ्याखाली
आयुष्य अजूनही त्याच गडबडीत हरवले.
Sad Shayari Marathi
163
प्रेमाचं प्रत्येक क्षण त्याच गोड आठवणींमध्ये गहिरं होतं,
पण ते आठवणींचं प्रेम दु:खात पडलं.
तू गेलीस आणि त्या आठवणींमध्ये मी हरवलो,
आणि तेच हरवलं प्रेम अजूनही शोकांतक झालं.
Sad Shayari Marathi
164
तू गेलीस, आणि आयुष्य खूप रिकामं झालं,
प्रेमाच्या हसण्यांमध्ये शोकांचं ताण वाढलं.
आठवणींमध्ये जखमा अजूनही ताज्या आहेत,
आणि त्या जखमांमध्ये मी अजूनही रडत राहतो.
Sad Shayari Marathi
165
तू सोडून गेलीस आणि प्रत्येक क्षण एक वेदना बनला,
प्रेमाचं गोड अंतर शोकांतक होतं.
आयुष्य जणू एक गाणं होऊन राहिलं,
पण ते गाणं आज दुःखाच्या स्वरांमध्ये विलीन झालं.
Sad Shayari Marathi
166
तू गेलीस आणि मी एकटा थांबलो,
आयुष्य, प्रेम आणि प्रत्येक गोष्ट तोडून गेला.
त्याच गडबडीत हरवून गेलेल्या आठवणींमध्ये
आजही मी त्या प्रेमात फिरत राहतो.
Sad Shayari Marathi
167
तू असताना आयुष्य चांगलं होतं,
आता तेच आयुष्य दुःखात हरवलं.
प्रेमाच्या रंगांनी भरलेल्या आठवणींमध्ये
मी अजूनही जिवंत होण्यासाठी संघर्ष करत राहतो.
Sad Shayari Marathi
168
तू सोडून गेलीस, आणि जीवन शून्य होऊन गेलं,
आठवणींचा ओझा खूप जास्त गडबड झालं.
तुझ्या प्रेमाची आठवण अजूनही ताजं आहे,
पण त्या आठवणींमध्ये आता दुःख घालवतं.
Sad Shayari Marathi
169
प्रेमाचं वचन तू दिलं होतं,
पण त्या वचनाने मला वेदनांचं ओझं दिलं.
तू सोडून गेलीस आणि सगळं रिकामं झालं,
आणि त्या रिकाम्या आयुष्यात मी हरवलो.
Sad Shayari Marathi
170
तू गेलीस आणि मन कधीच शांत झालं नाही,
आठवणींचा गडबड अजूनही वाढला.
प्रेम असताना हसणं सोपं होतं,
पण तेच हसणं दुखी बनून आता थांबलं आहे.
Sad Shayari Marathi
171
तू सोडून गेलीस, आणि जीवन थांबलं,
प्रेम आणि हसणं अजूनही तुझ्याशिवाय अपूर्ण होतं.
तू असताना प्रत्येक गोष्ट सुंदर होती,
पण त्याच सुंदरतेला दुःखाने तुडवलं.
Sad Shayari Marathi
172
तू गेलीस आणि आयुष्य कधीच उधळलं,
प्रेमाच्या आठवणींमध्ये दुःख उगवलं.
ते गोड शब्द, ते हसणं आणि ते प्रेम,
आज तेच शब्द शोकांतक बनून थांबले.
Sad Shayari Marathi
173
तू गेलीस, आणि आयुष्य एकटं झालं,
आठवणींच्या ताज्या जखमांनी मन गहिरं झालं.
प्रेमाच्या गोड रंगांची आठवण अजूनही आहे,
पण त्या रंगांना शोकांनी धुंडाळले आहे.
Sad Shayari Marathi
174
तू सोडून गेलीस आणि सगळं रिकामं झालं,
आयुष्य आणि प्रेम दोन्ही अनमोल जणू हरवले.
प्रेमाच्या शब्दांत मी हरवून गेलो होतो,
पण तेच शब्द शोकांतक बनून गडबड झाले.
Sad Shayari Marathi
175
तू गेलीस, आणि प्रेमाच्या रंगांनी आयुष्य भरलं होतं,
आता तेच रंग काळोखाच्या धुंडाळण्यात उडालं.
आठवणींच्या गडबडीत, मी जिवंत होण्यासाठी,
आणि त्या आठवणींमध्ये मी हरवले.
Sad Shayari Marathi
176
तू सोडून गेलीस, आणि प्रत्येक श्वास एक वेदना बनली,
प्रेमाच्या प्रत्येक आठवणीत मी हरवला.
तेच प्रेम हसताना आता फक्त रडतं,
आणि त्या रडण्यांमध्ये हसण्याचा मार्ग हरवलं.
Sad Shayari Marathi
177
तू गेलीस आणि तेच प्रेम अजूनही जिवंत आहे,
आणि ते प्रेम दुःखाचं रुप घेतं.
प्रत्येक श्वासांमध्ये तुझ्या आठवणींनी हरवलं,
आणि तेच दु:ख अजूनही सोडून दिलं नाही.
Sad Shayari Marathi
178
तू असताना, आयुष्य सुंदर होतं,
पण तू गेलीस आणि सगळं उधळलं.
आयुष्य आणि प्रेम दोन्ही रिकामं झाले,
आणि त्या रिकाम्या श्वासांमध्ये मी जिवंत राहिलो.
Sad Shayari Marathi
179
तू गेलीस आणि आयुष्य कधीच तुझ्या सारखं न उभं राहिलं,
प्रेमाचं प्रत्येक आठवण अजूनही मनात रडतं.
स्मरणात हरवून जातांना, तेच आठवणींमध्ये
आणि त्याच आठवणींमध्ये मी हरवलो.
Sad Shayari Marathi
180
तू सोडून गेलीस, आणि प्रेमाचं स्थान रिकामं झालं,
आणि त्याच रिकाम्या स्थानात वेदना उगवल्या.
प्रेमाची गोड आठवण मनात हरवली,
आणि त्या आठवणींमधून मी जिवंत होऊन गेलो.
Sad Shayari Marathi
181
तू गेलीस आणि आयुष्य गडबड झालं,
प्रेमाची आठवण मनात चुराडा झाली.
प्रत्येक श्वासाच्या गडबडीत हरवलो,
आणि तेच वेदनांचं ओझं उचलताना मी थांबलो.
182
तुझ्या नसण्याने आयुष्य अपूर्ण झालं,
प्रेमाच्या गोष्टी सगळ्या अशा रिकाम्या झाल्या.
प्रत्येक क्षण आता असह्य होऊन राहिला,
आणि तेच असह्य वेदनेचे ओझं अजूनही मनात ठरलं.
183
तू सोडून गेलीस आणि मन रिकामं झालं,
आयुष्य कधीच तुझ्या सोबत जसंच होतं.
प्रेमाच्या शब्दांत हरवलो होतो,
पण तेच शब्द आता रडतं आहेत.
Sad Marathi
184
तुझ्या जाण्यानंतर सगळं बदलून गेलं,
प्रेमाचं गोड स्वर अजूनही कमी झाला.
आठवणींमध्ये जास्त दुःख आहे,
आणि ते दुःख जणू सगळं जीवन बनून गेलं.
185
तू असताना जगणं सोपं होतं,
आता त्या सोप्या क्षणांना दुःखाने व्यापलं.
प्रेम आणि हसणं गहिरं हरवलं,
आणि त्या हरवलेल्या गोष्टींमध्ये मी थांबलो.
186
तू सोडून गेलीस आणि प्रत्येक क्षण भारी झाला,
आयुष्य जणू एक ताण होऊन उभं राहिलं.
प्रेमाचं आठवण ताजं होतं,
पण तेच प्रेम आता गहिरं दुःखात बदललं.
187
तुझ्या नसण्यामुळे मन रिकामं झालं,
आयुष्य जणू कधीच पुन्हा सुरू होईल असं वाटलं नाही.
प्रेमाचं कधीच मनापासून हसणं आता सोडून गेलं,
आणि त्या हसण्याने शोक भरून गेला.
188
तू गेलीस आणि जगायला अर्थ हरवला,
आयुष्याच्या क्षणांत ती गोड आठवण हरवली.
प्रेमाच्या रंगाने सजलेलं हृदय अबोल झालं,
आणि त्याच अबोलतेने मला अजूनही जखमी केलं.
189
तू सोडून गेलीस आणि प्रत्येक गोष्ट रिकामं झाली,
प्रेमाच्या गोड आठवणींमध्ये भीती वाटली.
आयुष्य सगळं धूसर झालं,
आणि त्या धूसरतेमध्ये मी हरवलो.
190
तू असताना आयुष्य समृद्ध होतं,
आता त्याच समृद्धतेला दुःखांनी व्यापलं.
प्रेमाची गोडीच अजूनही शेष आहे,
पण त्या गोडीच्या ठिकाणी आता कंठावरच शोक आहे.
191
तू गेलीस आणि आयुष्य अंधाराने व्यापलं,
प्रेमाच्या प्रत्येक आठवणीने मला घेरलं.
आयुष्य जणू हरवलेलं स्वप्न बनून राहिलं,
आणि ते स्वप्न पुन्हा पूर्ण होईल असं कधीच वाटलं नाही.
192
तू असताना माझ्या प्रत्येक दिवशी उजेड होता,
आता तेच दिवस काळोखात गहिरं झाले.
प्रेमाची गोष्ट थांबली, आणि हसणं मरण झालं,
आणि तेच मरण अजूनही हृदयात रुतून आहे.
193
तू गेलीस, आणि मी एकटा होऊन गेलो,
आयुष्य रिकामं आणि बोथट झालं.
तुझ्या हसण्याच्या गोड आठवणींमध्ये हरवलो,
आणि त्या आठवणींच्या ताज्या वेदनांनी मला जखमी केलं.
194
तू गेलीस आणि माझं जगणं धूसर झालं,
आयुष्याच्या रिकाम्या क्षणांत मी हरवलो.
प्रेमाच्या आशेने खूप काळ तुझे मागे केले,
पण त्या आशेने शोकाच्या रुपात मला पेललं.
195
तू असताना प्रेम झळते होतं,
आता तेच प्रेम शोकांतक बनून हरवलं.
आयुष्य रिकामं आणि गहिरं झालं,
आणि त्या गहिर्या वेदनांमध्ये मला आणखी गढवलं.
196
तू गेलीस आणि हसण्याचं आनंद हरवलं,
प्रेमाचं प्रत्येक गोड स्वर शोकांतक होऊन गेला.
आठवणींचा ओझा मी लादून घेतला,
आणि त्या ओझ्याच्या भाराने मन थांबला.
197
तू सोडून गेलीस आणि हृदय खूप वेदना झाले,
आयुष्य गडबड आणि खूप वेगळं झालं.
प्रेमाची गोष्ट कधीच शून्य झाली,
आणि त्या शून्यांत अजूनही रडत राहिलो.
198
तू गेलीस, आणि मनापासून कधीच आराम झाला नाही,
आयुष्याच्या ओझ्याखाली मन आणि शरीर थांबले.
प्रेमाच्या आशेने, काही दिवसांपूर्वी जे थांबलं होतं,
आज ते आशेचं वळण शोकांतक बनून गहिरं झालं.
199
तू असताना प्रत्येक गोष्ट कधीच सोपी होती,
आता त्या सोप्या गोष्टींचं दुःख बनलं.
प्रेमाची गोडी माझ्या जीवनात थांबली,
आणि त्या गोडीच्या ठिकाणी शोक समाविष्ट झाला.
200
तू सोडून गेलीस आणि आयुष्य रिकामं झालं,
प्रेमाचं आणि हसण्याचं प्रत्येक रंग गडबड झालं.
आयुष्य जणू त्याच गडबडीत हरवलं,
आणि त्याच गडबडीत मी अजूनही शोकांतक ठरलं.

ही शायरी कशी वापरावी
ही शायरी केवळ दु:खी असताना वापरण्यात येत नाही, तर ती कोणाच्या भावनांशी जोडण्यासाठी आणि त्याला समजून घेण्यासाठीसुद्धा उपयोगी पडते. तसेच, तिचा उपयोग करून कोणत्याही दु:खाला हलके करू शकतो. जर तुम्ही या शायरीच्या होम पेजवर गेलात, तर तुम्हाला यासंदर्भात अनेक शायर्या आणि कोट्स मिळतील, जसे की दु:ख, आनंद, वाढदिवसाच्या शुभेच्छा, विवाह, आणि बरेच काही. यासाठी तुम्ही Google वर apnadp.com सर्च करा आणि पहिल्या वेबसाइटवर क्लिक करून आनंद घ्या.
अकेलेपणात काय करावे
जेव्हा आपल्याला समजून घेणारा कोणीही नसतो, तेव्हा ही शायरी आपल्यासाठी खूप उपयुक्त ठरते.
सरांस
Sad Shayari Marathi मराठीत या दु:खद शायरीला सामाजिकदृष्ट्या मोठे महत्त्व आहे. आपल्या दु:खी भावनांना व्यक्त करण्यासाठी हा एक उत्तम मार्ग आहे. यामुळे आपल्या मनाला जडत्वाची भावना कमी होते आणि एकटेपणा दूर होतो. या शायरीत तुम्हाला अशा अनेक भावनांचा अनुभव येईल.